قاعدة لا بيا ولا عليا ...فرحانة جدا بكيس الفشار
وكالعاده بتفرج على دريم ولقيتهم بيتكلموا عن ان الفنانه الرقاصه القديره فيفى عبده هتعمل فيلم والا مش عارف مسلسل عن حياة الرقاصه تحيه كاريوكا
بصراحه كان ليا ردين فعل
الاولادنى مينفعش اقولكم عليه بس تقدروا تتوقعوه
التانى قعدت افكر ما هى الفائده من اننا نعمل قصة حياة رقاصه
مقدرتش أفهم أو استوعب بصراحه
يعنى مثلا هيعملوا الفيلم ده علشان يعرفونا اذاى هيا كافحت علشان تبقى رقاصه
حقيقى مش قادرة استوعب ما هى الدروس المستفاده
يعنى اُم البلد ناقصه رقصات دا البلد كلها بترقص ...بس بترقص على السلم
المفروض بقه أن الفيلم ده هيكون ليه رساله وهى دعوه لفتيات مصر للاجتهاد لعل ربنا يكرمهم ويطلعوا رقصات
او اللى لسه بتبتدى حياتها فى عالم الرقص عليها انها تصبر وأكيد ربنا هيديها فى الاخر
وطبعا الفيلم هيشرح اذاى تحيه كاريوكا كانت بتتعب جدا فى انتقاء بدلات الرقص
ومين الترزى اللى كانت بتخيط عنده البدل بتاعتها
وكيف ان تحيه كاريوكا عاشت قصة شعب بكل اّلامه واحزانه
وميمنعش برده قد ايه هيا ساهمت فى تسديد ديون مصر
ومفيش مشكله بردها نقول انها اشتركت فى حرب اكتوبر بطيارتها الكوبيه المكشوفه
من الاخر الفيلم هيضيف بجانب انها كانت رقاصه كانت بترقص
إللى اعرفه ان واحده فى وضعها لا تجوز عليها غير الرحمه
بس يبدو أن فيفى عبده الجهوله لها رأى اخر
ومش هقدر اقول غير ..أه يا بلد